Του καημοῦ τα γιατροσόφια

Του καημοῦ τα γιατροσόφια
------------------------- Χαραγματιές Χαράματα---------------

Δεν περιστρεφεται ο καημος,
Δεν περιφέρεται.
Μονάχα παραφέρεται στα φώτα,

και μοναχά προφέρεται τις νύχτες.
Που μοιάζουν διχως πεθυμια
κι ας ειν γεματες πίκρες

Δεν επιστρέφει ο στεναγμός
Στ ωραίο το φίλημα σου,
Μονάχα παραφέρεται στη μνήμη.

Και μοναχά προφέρεται τις νύχτες,
που μοιαζουν διχως πεθυμια
κι ας κάθονται σιμά σου.

Κι εσυ βαμβακι γινεσαι
Κάθε ώρα στην ψυχή μου,

Για να βαστάς το αίμα μου
στη φλέβα που όλο χύνει
όσα πια τώρα χάθηκαν.

Πια σε φοβαται κι ο καιρος
Σε τρέμει κι η γαλήνη.-
--------------------------------------------
αννα-βασιλικη παπαδιονυσιου, 1/10/2016/ Χαραγματιές χαράματα

//Στην περιφορά της γης.//

μες στο θαμπό κι ανήλιαγο σκοτάδι των ματιών σου
παράτησα το ξέφωτο του ψεύτη αυτού του κόσμου
κι είδα τις πρώτες μου χαρές κι είδα τις πρώτες πίκρες

και ζήτησα το βλέμμα σου να μάθω τη χαρά μου
και ζήτησα το βλέμμα σου να μάθω να πονάω

πώς είναι θε μου ο κόσμος μου μαθαίνοντας μαζί σου
κι εσένανε μαθαίνοντας , καθώς τον αγαπάω

τη μια στιγμη να αναρριγάς καθώς κοιτάς τ αστέρια
την άλλη να γκρεμίζεσαι θέλοντας να τα φτάσεις.

------------------------------------------------------------------------
αννα-βασιλικη-παπαδιονυσιου,29-09-2016-πάτρα

Ακούγοντας τις νύχτες της Αρλέτας./ ποίημα εκ του σύνεγγοις

----------------------------------
στο πέτρινο δωμάτιο με τ ασπρα νυφικά
καποια νεράιδα χτυπησε την πόρτα
σκονη πετάχτηκε της σκούπησε τα μάτια
κι εκείνη πέταξε γι αυτά και μονο ολα τα χρυσαφικά της

στο κέδρινο δωμάτιο με τα καφέ παλτά
κάποιος ώριμος κάστορας χτύπησε την πόρτα
ξυλο πετάχτηκε του έτσουξε τα μάτια
και πέταξε για αυτά και μόνο όλα τα σύνεργά του

στο πύρινο δωμάτιο με τα δάκρυα τα καυτά
τα νυφικά και τα παλτά καήκανε μαζί
και τα χρυσαφικα ,τα συνεργα 
τα εφαγε ο σκώρος

και μοναχά στη λήθη έχουν σκονιστεί
ή ίσως προσεύχεται γι αυτά
κάπου μακριά ένας νεωκόρος

και πάει κι η νεράιδα και στ αστρα πια κοιμαται 
κι ο ώριμος καστορας στον κάμπο νύχτα μέρα στηνει ένα πηγάδι

μα εσυ αγέρα ξέπνοε που σ ειχα για δικό μου
σε κλεψανε τα κύματα κι έφυγες απο μένα
και από τότε πια κανείς δεν χτύπησε στο σπιτικό μου
------------------------------------------------------
αννα βασιλική παπαδιονυσίου/σεπτέμβρης/βροχής μάγισσες με ομπρέλες/

Αρχή φόρμας