Ικεσία στη Γλυκιά Θαλασσινή

-------------------------------------------

 Χάραζε γλυκοχάραμα από μέλι

 Θάλασσα,ασφόδελοι και στάχυα

 Τη μεταμέλεια  αρμυρού κυμάτου μες στα μέλη

 Είχε, και στην καρδιά τα βράχια.

Ήτανε στη ματιά της ξωτικιά κι αλαργινή

 Κάπου χανόταν πάντα, κάπου λησμονιόταν

 Σε ένα τοπίο που η τρικυμία συναντιόταν

 με το θέρος, κι όλοι τηνε λέγανε Θαλασσινή.

 Σε ένα καίκι ερωτεύτηκε το γλάρο

τάιζε τ όνειρό της ψίχουλα ψωμί

Θα τανε κάποτε η ματιά της αστραπή σε φάρο

Και όλοι την καλούσανε Θαλασσινή.

 Θαλασσινή εσύ μάγεμα και όνειρο της πλάσης

Μην λησμονήσεις τους πιστούς σου της θαλάσσης,

Πού χουμε όλοι εμείς τη μεταμέλεια στα μέλη

 Και στην καρδιά τα στάχυα

Βράχια η ζωή και κρύα ανατριχίλα

 Πρωτόγονοι ανυπεράσπιστοι του ήλιου

 Τίποτα δε μας απομένει να μας μέλλει

 Γλυκός ο θάνατος και η ζωή μαυρίλα*

Το πέρασμα μας,το κροτάλισμα ενός γρύλλου

 Τίποτα,τίποτα και κρύα ανατριχίλα!

 Ώσπου η Θαλασσινή δακρύζει στα όνειρά μας

Νωπά να λαμποκόβουν τον αιθέρα

 "Γλυκιά η ζωή!'' μας κραίνει ''και ο θάνατος σιμά μας

γεύση αρμυρή απ την αιώνια μέρα''

' Ω εσύ,γλυκιά Θαλασσινή μας

 πώς ξέρεις πάντα,ω πάντα,να μας συνεφέρνεις;

 Ποτέ μην λησμονήσεις τους πιστούς σου

που μοιάζουνε στον γλάρο που ψωμί του φέρνεις.

 Έτσι κι εγώ σ αυτήν εδώ την προσευχή μου

 μονάχα γύρεψα από τη Θαλασσινή μου

να μην πεινάσει ο γλάρος στη ζωή μου. . .

Ποτέ μην λησμονήσεις τους πιστούς σου της θαλάσσης

ποτέ μ ακούς; Θαλλασινή γλυκό όνειρο της πλάσης! –

------------------------------------------ *παράφραση αντιστρόφως στίχου του Σολωμού ------------------------------------------

Μετά την Πλαζ,στη Μαρίνα της Πάτρας.Άννα Βασιλική Παπαδιονυσίου 9/06/2014