On the road.

Είναι Σελίδες

Λωρίδες της σκέψης

Πεζοδρόμιο της συνείδησης

Ποδηλατόδρομος της νοσταλγίας

Είναι Σελίδες,σελίδες

Οι δρόμοι

Φανάρια οι επιθυμίες

Κόκκινες,πράσινες,κίτρινες,πορτοκαλί

Φανάρια οι νύχτες στις μέρες μας.

Είναι Σελίδες

Λωρίδες της άγνοιας

Διάβαση μιας σύμβασης

Ένα σταθμεύον χαμόγελο

Κι ύστερα

Ποδηλατόδρομος του ανεπλήρωτου

Είναι σελίδες

Βιβλία

Οι δρόμοι.

Φανάρια οι ακόρεστες ηδονές

Κόκκινες,πράσινες,κίτρινες πορτοκαλί

Φανάρια τα ψέμματα ή μια αληθειαστις βεβαιότητες μας

Κι ύστερα σελίδα και απόρριψη

Σελίδα κι αδιεξοδο

Κι ένα λουλούδι στο απέναντι μπαλκόνι

 να σκίζει την αντανάκλαση του φωτός

Σε ένα μπρος και ένα πίσω

Της αμαξοστοιχίας της σκέψης μας.

Κι ένα  αόρατο ψαλίδι να κοβει σελίδες

Λωρίδες

Και δρόμους

Στο μπρος και στο πίσω

Το άγνωστο

Ο χρόνος.

Ψαλίδι ανικανοποίητο.

Μια πεζοδιάβαση εκλιπαρήσαμε ευεξήγητη

-Ζητήσαμε πολλά?-

Να στήσουμε εκεί πανω δύο ποιήματα

Κι ύστερα να πετάξουν

Από πανω μας τα ενδύματα της μοναξιάς μας.

Είναι σελίδες

Σελίδες

Οι δρόμοι.

Κι εμείς που πια περπατάμε γυμνοί

Είναι σελίδες τα ρούχα μας

Από έναν άγνωστο προορισμό

Που θα ξεραμε καποτε καλυτερα.

Είναι σελίδες

σελίδες

ειναι λωρίδες συνείδησης

Κάθε τσιμέντο,κάθε άσφαλτος,κάθε χαλίκι,κάθε σταμάτημα

Είναι Λωρίδες της μνήμης

Οι δρόμοι.

Επίλογος μια ευτυχής διασταύρωση

Κι ύστερα πάλι σε ένα ξέφωτο

Να περπατάς μονάχος.

Μα πάντα ξέφωτο.

Και πάντα μονάχος.

Είναι σελίδες,

Σελίδες οι δρόμοι

Βιβλία οι δρόμοι

Επιτομα συμπεράσματα

Που δεν διαβάζονται

Με τη γλωσσα ή τη γραφή

Μα πάντα αρχίνάει η ανάγνωση

Από οσα  ως τωρα έχεις μάθει.

Για τον εαυτό σου

-Κι αυτές οι επιγραφές

 Παρτε τες από δω, σας παρακαλω!

 Δεν θελω!

 Δεν θελω να ξερω!

Είναι σελίδες

Και παίγνια συνειδησεως

Σελίδες

Βιβλία

Οι δρόμοι