Τρίτη 10 Ιουνίου 2014

ΟΠΩΣ ΜΙΛΩ ΓΙΑ ΜΕΝΑ


-''Αν σ αγγίζω με την άκρη του δαχτύλου μου,
σ αγγίζουν εκατομύρια άνθρωποι'' Τ.Πατρίκιος
--------------------------------
 φωνες φυτεψα φιλων μου περαστικων
φαντασματα απειρου
κι απο το στομα ξεπηδουν σε πετρες αστρικες
μαυρη ειμαι σκια ονειρου
σε λογια τα ουρλιαχτα συναζω
της σκεψης καλυκες,της σκεψης φυλακες
και οταν κλαιω κι οταν γελω
το υφος τους μιμουμαι και μορφαζω
σαρκαζω
συνηθισα πια τωρα κι αλλο πια δε με τρομαζω
χτιζουν γκρεμιζουν και ξανα
χτιζουν γεφυρια σε χαλασματα του κοσμου
φωνες απο αχυρο απο χωμα οι συστολες¨*
το αρωμα σου δως μου
κι αυτο να το φυτεψω
καθρεφτης σου να γινει οταν με λεξεις παιξω
και να σπασει στου απειρου την ηχω
στου απειρου το καμινι
φαντασματα αλαλα ακουω ξανα
που με εχουν προσπερασει
που λεν πως εχουν σαρκα απο χωμα και νερο
απο χιονι και φωτια
μα εγω δεν σας πιστευω φωνες
σκιαχτρα του εγω
σε ισκιους ονειρου σκιες
φανατασματα φυτευω
φαντασμα εγω αρρωσταινω μεσα σου
συρρικνωνω αυτο που δεν αντεχω
μεσα σου μεγενθυνω αυτο που μεσα μου εχω
καθε φορα τη γλωσσα σου ανασαινω
καθε φορα σε αλλων τις φωνες
ολης της γης
μασκες και μυχιες ηδονες,ρυτιδες μου,πληγες
παρασταινω τον εαυτο μου σε ταινια εποχης
καθε φορα σαν άλλος
και κάθε φορα σαν

-θεατης.

*στίχος Τ.Σ.Ελιοτ ''Ερημη Χώρα''

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου