Τρίτη 10 Ιουνίου 2014

Ανάδρομος Άρης



κάποτε θα ρθουν οι καιροί να πούμε
πως προσευχηθήκαμε ατέλειωτα μερόνυχτα για να μην υπήρξαμε
και όμως δεν θα χουμε ζήσει
ούτε ένα δευτερόλεπτο περιμένοντας

γιατι θα ταν τότε κάθε μέρα χειροβομβίδα η καρδιά μας στον ουρανό
στους κατασταλτικούς μηχανισμούς που μας διέπουν ολόκληρους
στα μάτια των άλλων που γύρεψαν να εξουσιάσουν τα δικά μας
σαν έρωτες,σαν αναστεναγμοί,σαν κουκκίδες,σαν πανό,σαν μπάτσοι στα εξάρχεια,σαν δημιοι,σαν δημιοσιογράφοι.

κάποτε θα ρθουν οι καιροί να πούμε
πως προσευχηθήκαμε ατέλειωτα μερόνύχτα για να μην καταφέραμε 
να έχουμε υπάρξει
αδειάζοντας κάθε λεπτό απο την ευδαιμονία του σήμερα,για να μην ξεχάσουμε εκείνη την πόλυ μπαγκ με τα σκουπίδια να πετάξουμε καθώς αναχωρούσαμε για κάποιο άλλο μάταιο κι αυτό ταξίδι
κι όμως δεν θα χουμε ζήσει στην εξώπορτα
και τα τρένα θα καπνίζουν βαριά τσιγάρα,φτηνά σαν τα δικά μας
που όσο κι αν θέλαμε να τελειώσουμε μαζί τα αφήσαμε ο ένας εδώ
ο άλλος πιο πέρα σε χωριστά τασάκια.
και θα χουμε υπάρξει
όχι στην εξώπορτα
μα σε ενα πλατύσκαλο πιο μόνοι κι απο την φωνή που σαρκώνεται στο ύφος του περιπτερά που σε ρωτάει τι θελετε παρακαλω..ορίστε..κυριε..
και θα ναι αυτή η ώρα η ίδια σαν και τότε που χαμε αγαπηθεί
μα δεν το ξέραμε ποτέ.
καποτε θα ρθουν οι καιροι για να το πουμε κι αυτο
μα θα λειπουμε 
εγω θα νομιζω πως εχεις παει ''απλα για τσιγάρα''
εσυ θε λες πως εχω παει για ενα τσεκ απ στον οδοντίατρο
κι οι προσευχες μας θα ναι εκεινα τα ατελειωτα τα μερονυχτα.
που δεν υπήρξαμε.
kι ισως εντέλει να μην υπήρξαν ούτε κι αυτα
σαν είρωνεία του συμπαντος ή της ζωής αν θες.
Ε και; ; ; 
-----------------------------------------------------------1/05/2014

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου