Λόγος Υπεράσπισεως.

θα πω δυο λόγια για τα περιστέρια
που οι αστοί κακολογούν
γιατί λένε δεν μπορούν να πετάξουν
ή είναι τα αποβράσματα πουλιών
που όλο τσιμπολογούν 
τα λένε αρουραίους με φτερά ή αστικό κατάλοιπο
κι όχι ειλικρινή τέκνα της φύσεως
λες και θα πρεπε να ναι γλάροι ή αετοί 
μεταξύ ταράτσας και ασφάλτου
λες και θα πρεπε να κάνουν σχήματα στον ουρανό
και να εντυπωσιάζουν με το πέταγμα τους
όσους βρίζουμε το πρωί πριν πάμε για δουλειά
κι όμως ταίζοντας τα οι γέροι στις πλατείες
αισθάνονται το βάρος των μελών τους να μικραίνει
ή τα μικρά παιδιά ανακαλύπτουν ένα αλλόκοτο παιχνίδι
καθώς φτεροκοπούν μαζί τους δεξιά κι αριστερά
αν σ αρεσαν ποτε οι πόλεις,κιη ασχήμια τους
τα φωτα τις νυχτες που χρωματίζουν τους τενεκέδες των σκουπιδιών
τα φώτα νέον που αγριεύουν τις κεραίες των πολυκατοικιών
κι αμα εχεις ταξιδέψει στις πιο όμορφες πολιτείες
και την ομορφιά ή την τελειότητα τους αποστράφηκες
τότε ίσως καταλάβεις τι προσπαθώ να πω.

ένα περιστέρι σίγουρα δεν είναι χελιδόνι
κι αν μη τι αλλο δεν φέρνει την άνοιξη
φέρνει ωστόσο τα νέα της βροχής στο τζάμι
ή τον ταχυδρόμο καμια φορά τα πρωινά
κι αυτό αρκεί.